هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
نمایش 13–15 از 15 نتیجه
اتصالات پیچی (رزوه‌ای) از متداول‌ترین انواع اتصالات پلی‌اتیلن است که به منظور متصل کردن لوله‌های پلی‌اتیلن به یکدیگر بدون دخالت عملیات جوشکاری به کار برده می‌شود. این اتصالات از طریق قالب‌های فولادی از پیش ساخته شده، دستگاه تزریق پلاستیک و گرانول‌های مواد اولیه ساخته و توسط تولیدکنندگان داخلی اغلب تا سایز ۱۲۵ میلی‌متر و میزان تحمل فشار کاری ۱۰ بار عرضه می‌شوند. در این مقاله سعی شده تا ضمن معرفی اتصالات پیچی (رزوه‌ای) به جزئیات بیشتری از این اتصالات بپردازیم.
اتصالات پیچی به نوعی از اتصالات بدون فرایند جوشکاری اطلاق می‌شود که بوسیله مادگی لوله‌ها، آن‌ها را به یکدیگر وصل می‌کنند. از کاربرد‌های گسترده اتصالات پیچی، استفاده در سیستم آبرسانی و آبیاری باغات و زمین‌های کشاورزی است. این اتصالات به صورت تزریقی با مواد اولیه مرغوب و با کیفیت بالا تولید می‌شوند. یکی از ویژگی‌های بارز اتصالات پیچی، ساخت آن‌ها بر اساس استاندارد‌های دنیا و قابلیت تحمل فشار تا ۱۰ اتمسفر است.
اتصالات پیچی بر اساس قرار گرفتن در سطح داخلی یا خارجی اتصال به صورت نر و ماده نامگذاری می‌شوند.
انواع مختلف اتصالات پیچی مانند نر، ماده، مساوی و تبدیل از بخش‌های متفاوت تشکیل شده‌اند. تفاوت اصلی بین اجزای مختلف به دلیل استفاده از مواد اولیه متغیر در تولید آن‌ها است که هر یک ویژگی‌های خاص و کاربرد‌های منحصر به فرد خود را دارند. قسمت‌های مختلف اتصالات پیچی عبارتند از:
این قسمت از اتصالات پیچی از مواد اولیه ترموپلاستیکی سخت تولید می‌شود، به همین علت در برابر مواد شیمیایی و تنش‌های فیزیکی دارای مقاومت و پایداری بیشتری هستند. اسپلیت‌ها به منظور پیشگیری از بیرون زدگی لوله‌های پلی‌اتیلن از داخل اتصال هنگام وارد شدن فشار‌های بسیار زیاد به کار برده می‌شود.
بوشینگ‌ها از جنس پلی‌اتیلن ساخته می‌شود که قطعه میانی بین اسپلیت و اورینگ است. این قسمت از اتصالات پیچی در هنگام اتصال روی قطعه با ایجاد فشار مضاعف بر روی اورینگ موجب آب‌بندی اتصالات می‌شود.
جنس این دو قسمت از اتصالات پیچی، ماده پرو پروپیلن است که باعث می‌شود اتصالات پیچی در برابر فشار، تغییرات شیمیایی و ضربه‌های فیزیکی از خود مقاومت بالایی نشان دهد. مواد پلی پروپیلن نسبت به مواد پلی‌اتیلن مستحکم‌تر بوده و در برابر اشعه خورشید از خود مقاومت بیشتری نشان می‌دهد.
اورینگ ساخته شده از لاستیک با هدف قرار گرفتن بر روی لوله پلی‌اتیلن و آب‌بندی استفاده می‌شود. مقاومت در برابر فشار و انعطاف‌پذیر بودن از ویژگی‌های مهم این بخش به شمار می‌روند.
قسمتی که کلیه بخش‌های گفته شده با قرار گرفتن در کنار هم ایجاد می‌کنند را بدنه مینامند.
همان طور که با قسمت‌های مختلف اتصالات پیچی آشنا شدید، به منظور متصل کردن لوله‌ها با به کار بردن این اتصالات لازم است مراحل زیر را دنبال کنید:
۱. جدا کردن تمامی قسمت‌های اتصالات به همان ترتیبی که سر هم شده‌اند
۲. قرار دادن سرپیچ، بوشینگ و اورینگ به ترتیب بر روی لوله
۳. هدایت لوله‌ای که سه بخش گفته شده بر روی آن پیاده‌سازی شده به سمت بدنه اتصال
۴. ادامه دادن مرحله ۳ تا زمانی که لبه نگهدارنده موجود در داخل بدنه اتصال و سر لوله به یکدیگر برسند.
۵. حرکت دادن اورینگ و بوشینگ به سمت بدنه اتصال تا زمانی که داخل بدنه قرار گیرند.
۶. نزدیک کردن سرپیچ به محل رزوه‌هایی که بر روی بدنه اتصال قرار گرفته‌اند. سفت کردن آن‌ها با آچار
۷. باز کردن سرپیچ و دور کردن آن از سایر بخش‌های اتصال به سمت مخالف
۸. باز کردن اسپیلت از شیار تعبیه شده در ساختار آن
۹. قرار دادن اسپیلت بر روی لوله و نزدیک کردن آن به سایر بخش‌های اتصال
۱۰. سفت کردن و بستن نهایی اتصال پیچی
۱۱. سفت کردن سرپیچ با استفاده از آچار (دقت داشته باشید که سفت کردن موجب به هم ریختن ظاهر پره‌ها و دو پهن شدن اتصال نشود).
اگر می‌خواهید نصب بی‌نقص داشته باشید لازم است نکات زیر را هنگام نصب اتصالات پیچی رعایت کنید که عبارتند از:
اتصالات پیچی (رزوه‌ای) یکی از انواع اتصالات لوله‌ای بدون جوشکاری است که به صورت نر و مادگی لوله‌ها اتصال ایجاد می‌شود. این نوع اتصال با توجه به جنس ماده اولیه به کار رفته در ساخت انواع آن، در سیستم آبرسانی و آبیاری باغات و صنایع کشاورزی بیشترین کاربرد را دارد. قابلیت چند بار مصرف بودن، مقاومت بالا در برابر خوردگی، رطوبت، اشعه ماوراء بنفش خورشید، ترک خوردگی و… از جمله ویژگی‌های بارز آن به حساب می‌آیند. اتصالات پیچی از بخش‌های مختلفی تشکیل شده و لازم است هنگام نصب آن نکاتی از جمله عدم سفت کردن زیاد اتصالات، استفاده از آچار مناسب و… را رعایت کنید.
کلیه حقوق مادی و معنوی برای این سایت محفوظ می باشد و هرگونه کپی برداری شامل پیگرد قانونی می باشد.
